Willem Arens (1943) wilde op zijn dertiende reclameschilder worden en dan het liefst bij de firma Jan Luhlf die in de jaren vijftig bioscoopreclames maakte. Hij ging naar de ambachtsschool en ging daarna in de isolatiesector werken. Tekenen bleef hij altijd Doen. “Er is geen papiertje veilig voor mij”. Kort geleden werd hij lid van Kunstzin en met zijn vrolijke karakter is hij een aanwinst voor de club. “En die dode boom voor mijn huis, dat moet nog een keer een beeld worden”.
